O poranku Ojejek usłyszał wołanie wilgi Leona. Podchodząc do okna, na parapecie ujrzał niespodziewanie dwa ptaki! -Kto to? Zapytał Leona, gdy otworzył okiennice. – O! Z przyjemnością przedstawiam swoją siostrę Leokadię! Przywitaj się Lodzia! – Czołem! Krzyknęła Lodzia, gdyż była bardzo bezpośrednią i wesołą wilgą. – Lataliśmy dziś dla zdrowia nad polami, tam musisz dziś polecieć! Jest magicznie! – Ja będę pilotem!- zdecydowała Leokadia.
Po kwadransie balon zmierzał ku polom. Z daleka wyglądały jak kolorowa plansza do gry. Na miedzach przysiadły kępy krzewów. Gdzieniegdzie sterczały samotne grusze i topole. Ojejek otworzył atlas roślin uprawnych! Wszystko tam było. Rozpoczęli obserwację lornetkową. Pszenica złociła się w słońcu, a Ojejek już myślał o chrupiących bułeczkach:) -To zielonkawe - to żyto na chlebek - cieszyła się Leokadia. Rozpoznali jeszcze pole owsa na owsiankę, łan rzepaku na olej - żółciutki jak słoneczko i brązowo - białe pole gryki na pyszną kaszę. Po godzinie obserwacji poczuli głód, bo bez przerwy mówili o jedzeniu!
Już mieli zawracać, gdy Leon szepnął ściszonym głosem: - spójrzcie w górę, wśród chmur mignęła mi chyba postać E-Wróżki… Ojejek wyraźnie się ożywił. -Chyba coś widzę, ale słońce mnie oślepia. – Lodzia zapytała szeptem: - „E”- dlatego że internetowa, czy z jakimiś konserwantami? –Co Ty pleciesz! – krzyknął Leon. - „E”- to magiczna litera- oznacza MOC WRÓŻKI! - Acha…- odrzekła Leokadia. –Tak, potwierdził Ojejek. - E-Wróżka ma Moc Władania Żywiołami Natury! –Czyli co? - dopytywała się Lodzia. –Może sprowadzić deszcz, rozpętać burzę, ale i wyczarować słoneczny dzień, jak dziś! – Ojejku!
Każdy z podróżników w drodze powrotnej marzył, że może uda im się kiedyś naprawdę zobaczyć E - Wróżkę i może nawet spotkać się z NIĄ!